ParaMythology

Najsłynniejsze skupisko megalityczne w Irlandii do dziś zachwyca spieszących tam ludzi. Położone nad rzeką Boyne, w pobliżu Dublina, zawiera wiele budowli kamiennych, z czego najbardziej zjawiskowym jest Newgrange. To grób korytarzowy, w którym pochowano wybitne jednostki Młodszej Epoki Kamienia. Newgrange zbudowano około 3000 BC (przed Chrystusem), co znaczy, że jest starszy od brytyjskiego Stonehenge, a nawet od piramid w Gizie! Oprócz Newgrange wymienić należy Knowth i Dowth- megality mniejsze, ale również istotne dla społeczności neolitycznej.
Newgrange odkryty został w 1699 roku przez robotników szukających bloków kamiennych do budowy, ale archeologiczno- konserwatorskie prace trwały w latach 1962 i 1975.

Newgrange z zewnątrz zbliżony jest kształtem do koła o średnicy 85m i wysokości 11 m. Obłożony jest białym kwarcem. Dookoła postawiono 97 dużych głazów, na których wyryte były spirale. Do wewnątrz prowadzi wejście, przed którym znajduje się duży, wygrawerowany w spiralne linie kamień, który prawdopodobnie służył jako ołtarz podczas uroczystości kultowych. Nad wejściem znajduje się otwór, zwany świetlikiem. Znajdując się wewnątrz budowli zmierza się przez korytarz ( długi na 19 m), którego ściany również pokryte są wyrytymi znakami. Owe spiralne linie, zwane triskelami, symbolizują czas, przestrzeń i wieczność, więc wspaniale oddają charakter miejsca. Na końcu korytarza znajduje się komnata, z trzema niszami (łącznie z korytarzem tworzą plan krzyża). Odnaleziono w nich przepalone szczątki ludzkie, kamienne misy i inne artefakty.

21 grudnia, czyli dzień przesilenia zimowego był najważniejszym dniem w roku z punktu widzenia budowniczych tego monumentalnego grobowca. Właśnie wtedy, podczas wschodu słońca, jego światło wpada przez świetlik do komnaty, którą oświetla przez 17 minut swoim blaskiem. Na ścianach budowli odbywa się wtedy niesamowity spektakl świateł. Starożytni uważali ten czas za moment, kiedy otwierały się drzwi do świata zmarłych i można było skontaktować się z duchami. Dla zmarłych był to czas odejścia do innego świata. Nawet dziś ludzie są bardzo ciekawi owego spektaklu i rezerwują bilety, aby móc być świadkiem magicznego seansu.

Mitologia irlandzka mówi o Newgrange jako o miejscu pochówku wielu prehistorycznych królów. Uznawany był też za siedzibę nadprzyrodzonych istot, zwanych Tuatha de Danann (Lud bogini Danu, czyli rasa bóstw irlandzkich, których zrodziła Danu- matka ziemia). Po podboju tego ludu przez Celtów, oba plemiona miały współegzystować w zgodzie. Celtowie również uznawali kult matki ziemi. Budowle megalityczne uznawane były za wrota do zaświatów. Złożenie zwłok w megalitycznym grobowcu było jednoznaczne z powrotem zmarłego do łona matki ziemi. Czas przesilenia letniego lub zimowego, gdy promienie słońca oświetlały ołtarz, uznawano za moment odrodzenia się. Właśnie w tym czasie duchy mogły przenikać do świata żywych.

Pozostaje jednak wiele pytań bez odpowiedzi. Kto zbudował megalityczny Newgrange? Kto był w nim pochowany? Dlaczego wielkie kamienne budowle pojawiają się na całym globie i to niezależnie od siebie przybierają podobne formy? Prawdopodobnie nigdy nie poznamy odpowiedzi na te pytania, jednak możemy próbować choć trochę zbliżyć się do prawdy…


źródło: www.nieznane.pl