ParaMythology

Anubis
Bóg z ludzkim ciałem i głową dzikiego zwierzęcia spokrewnionego z wilkiem. Pierwotnie był on bogiem zmarłych, później zaś czuwał nad balsamowaniem i mumifikacją zwłok. Miał on głowę szakala i ciało mężczyzny o bardzo ciemnej skórze kojarzonej z rozkładającym się mięsem. Czasami przedstawiano go także jako czarnego szakala. Kult Anubisa rozpowszechnił się w Egipcie w okresie Starego Państwa (trzecie tysiąclecie p.n.e.), jednak mógł pochodzić z czasów nieco wcześniejszych. Później Anubis został wyparty przez Ozyrysa, który powstał z martwych i pokonał śmierć. Bóstwo to znane jest dziś przede wszystkim dzięki „Księdze umarłych”, w której przedstawiony jest jako sędzia, ważący serce zmarłego by ocenić, czy godzien jest życia w zaświatach. Jako strażnik bramy między domeną żywych a światem umarłych, Anubis bez wątpienia otaczany był w starożytnym Egipcie wielką czcią. Fakt, że przedstawiano go z głową szakala, wiąże się ze zwyczajami tego zwierzęcia, które wykopywało i pożerało ciała zmarłych.