ParaMythology

Więc chce opisać parę demonów z islamu chociaż może być ich więcej
to podaje tą ósemkę jeśli ktoś znajdzie więcej może je dodać .


Dżinn demony i duchy powstałe z czystego ognia bez dymu (w niektórych wersjach wierzeń z czystego płomienia oraz obłoku pary), które posiadają nadnaturalną potęgę i są niewidzialne, mogą jednak przyjmować dowolną postać (człowieka, zwierzęcia lub potwora). Utożsamiały one wrogie człowiekowi siły natury. Uważano ich za mieszkańców pustyni. Wiara w dżinny stanowiła bardzo istotny składnik religii Arabów w okresie przed islamem.
Jako pozostałość mitologicznych wyobrażeń z przedmuzułmańskiej Arabii pojawiły się także w islamie, gdzie stanowią trzecią kategorię rozumnych istot stworzonych przez Boga (obok aniołów i ludzi). Dżinny w wierzeniach muzułmańskich dzielą się na dobre i złe. Dobre służą Bogu i pomagają ludziom (w szczególności prorokom), zaś złe (ifrity, sile i ghule) szkodzą. Czasem do złych dżinnów zalicza się szatana (szejtana). Podobnie jak ludzie, dżinny dzielą się na plemiona i rody.
Arabowie w czasach przed islamem uważali, że każdy poeta ma swojego dżinna, od którego zależy wielkość jego talentu. Według hadisów, każdy człowiek ma towarzysza dżina (zwanego po arabsku karin), który namawia go do grzechu. Jedynie karin Mahometa był dobrą istotą.
Ochronę przed złymi demonami miało dawać żelazo lub pierścienie ze złota i stali. Pomagają także amulety z wilczych kłów i wersetów z Koranu, które wypisano zielonym lub czerwonym atramentem. Staroarabskie praktyki magiczne (sihr) wymagały między innymi nawiązanie kontaktów ze światem zmarłych oraz właśnie światem dżinnów. Dzięki nim leczono i wróżono. W czasach islamu większości tych praktyk zakazano.
źródło :http://pl.wikipedia.org/wiki/D%C5%BCinn

Ghul albo inaczej "ghula" ,"Alghul" w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii zły duch pustynny, także pojawiający się w innych odosobnionych miejscach, na przykład na cmentarzach, w grobowcach.
Demon ten,zwykle rodzaju żeńskiego , zwabiał, napadał i zabijał podróżnych (zwykle potem pożerały swoje ofiary). Pojawiały się pod postacią zwierząt (głównie hien), potworów lub wiedźm.

Ifrit (afryt, efryt, ifryt) - zły duch, demon, w wierzeniach muzułmańskich uważany za szczególnie złośliwego i niebezpiecznego, najpotężniejszy pośród dżinnów. Miał się wyróżniać wysokim wzrostem i wielką mocą. W wierzeniach ludowych ifritem stawała się dusza człowieka, który zmarł nagle i nie został pochowany (w szczególności dotyczy to ofiar morderstwa). Najgroźniejszym pośród ifritów był Marid, czyhający na ludzi na drogach, zabić go można jednak cytując werset z Koranu

Karin (arab. قرين qarīn) - w islamie "wieczny towarzysz", demon ciągle towarzyszący każdemu człowiekowi. Karin zazwyczaj namawia ludzi do grzechu. Według niektórych muzułmanów, po śmierci człowieka jego karin pozostaje na ziemi i może zostać wywołany przez odpowiednią osobę i przemawiać w imieniu zmarłego (wierzenia te są w pewnym sensie analogiczne do europejskiego spirytyzmu). Jako że są to niebezpieczne istoty, muzułmanie wolą jednak unikać kontaktu z nimi.
Kariny są wspomniane w Koranie (43:36-7):
A ktokolwiek uchyla się od wspominania Miłosiernego, to przypiszemy mu szatana jako towarzysza. Oni, w istocie, odsuwają ich od drogi, a ci sądzą, ze są prowadzeni drogą prostą.
Według hadisów, karin proroka Mahometa jako jedyny z tych demonów nawrócił się na islam i zaczął namawiać go do dobrych uczynków.
zrudło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Karin_%28islam%29

Kutrub - w folklorze arabskim ghul płci męskiej. Słowo to może jednak oznaczać także ludożercę.


Marid - demon z mitologii arabskiej, potężny i okrutny, utożsamiany był z żywiołem wody. Maridem nazywano także potężnego Ifrita czającego się na drogach.

Sila - w wierzeniach staroarabskich (przed islamem) demoniczna wiedźma zamieszkująca pustynię, dżinn w kobiecej postaci. Czasem przybiera postać wielbłąda o ludzkiej twarzy i rękach. Porywa ludzi na pustyni, aby ich pożreć. Według ludowych opowieści zdarza się, że sila poślubia mężczyznę i żyje wśród ludzi. Silę można zniszczyć wypowiadając formułę Allahu Akbar (Bóg jest wielki).
zrudło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sila_%28demon%29


Szatan (hebr. שטן satan – oskarżyciel; arab.الشيطان Szejtan – przeciwnik, złe moce) – w chrześcijaństwie i islamie jest to jeden z aniołów, który zbuntował się przeciwko Bogu i pociągnął do buntu inne anioły, główny sprawca zła na świecie. Niekiedy bywa utożsamiany z Lucyferem. Najczęściej uważany jest za najwyższego rangą demona, przywódcę wszystkich złych duchów. Inne imiona Szatana to: Mastema, Gadriel, Satanael, Samaël, Samiel, Siegel, Satan, anioł Edomu. W tradycji rabinicznej nosi on przydomek "szpetny".