21.12.2010, 18:07
Słowo "werewolf" (ang.) pochodzi z staroangielskiego, inne źródła donoszą, że także z staroniemieckiego. Słowo przetłumaczone oznacza Mężczyznę-wilka, czyli mężczyznę, który jest jednocześnie wilkiem. We Francji nazywa się go "loup-garou", w Irlandii "fáelad", w Rosji "Orborot", a u nas znany jest jako Wilkołak.
Według wierzeń ludowych człowiek przekształca się w wilkołaka podczas pełni księżyca.
Jako krwiożercza bestia atakuje swoje ofiary zabijając je, bądź zjadając w całości. Kiedy ofiara ujdzie tylko z raną, stanie się w późniejszym czasie także wilkołakiem. Chyba że klątwa zostanie powstrzymana poprzez zabicie stwora, który to spowodował, przed następną pełnią.
Przemianę umożliwiają także pierścień z ludzkiej skóry (skóra samobójcy albo zamordowanego), przez który trzeba przejść trzy razy. Najczęściej służy do tego pas, którego się zakłada, albo skóra zwierzęcia, którą trzeba się odziać. Przy odwrotnej przemianie trzeba znowu przejść trzy razy przez pierścień, albo zdjąć pas lub futro. Wilkołak zostaje zmuszony do przemiany odwrotnej poprzez skaleczenie - natychmiastowo, lub przez rozpoznanie go - w późniejszym czasie.
Przez zabicie go czar pod wszystkimi postaciami zostaje złamany. Przemienionego można też czasowo uwolnić z zwierzęcej postaci kiedy wywoła się jego imię, bądź kiedy podaruje mu się trochę jedzenia z litości.
W Skandynawii w szczególności wierzono w przemianę poprzez różne sytuacje przy porodzie:
- kiedy kobieta w ciąży wystraszy się przy spadającej skorupce jajka dziecko co prawda urodzi się bez bólu, ale gdy dorośnie praktycznie każdej nocy będzie stawało się wilkołakiem i będzie polowało na kobiety w ciąży.
Zabicie wilkołaka jest możliwe praktycznie tylko przez bronie ze srebra. Tylko czystość tego metalu może im zadać ból, osłabić, a nawet uśmiercić.
Według wierzeń ludowych człowiek przekształca się w wilkołaka podczas pełni księżyca.
Jako krwiożercza bestia atakuje swoje ofiary zabijając je, bądź zjadając w całości. Kiedy ofiara ujdzie tylko z raną, stanie się w późniejszym czasie także wilkołakiem. Chyba że klątwa zostanie powstrzymana poprzez zabicie stwora, który to spowodował, przed następną pełnią.
Inne wierzenia mówią
Przemianę umożliwiają także pierścień z ludzkiej skóry (skóra samobójcy albo zamordowanego), przez który trzeba przejść trzy razy. Najczęściej służy do tego pas, którego się zakłada, albo skóra zwierzęcia, którą trzeba się odziać. Przy odwrotnej przemianie trzeba znowu przejść trzy razy przez pierścień, albo zdjąć pas lub futro. Wilkołak zostaje zmuszony do przemiany odwrotnej poprzez skaleczenie - natychmiastowo, lub przez rozpoznanie go - w późniejszym czasie.
Przez zabicie go czar pod wszystkimi postaciami zostaje złamany. Przemienionego można też czasowo uwolnić z zwierzęcej postaci kiedy wywoła się jego imię, bądź kiedy podaruje mu się trochę jedzenia z litości.
W Skandynawii w szczególności wierzono w przemianę poprzez różne sytuacje przy porodzie:
- kiedy kobieta w ciąży wystraszy się przy spadającej skorupce jajka dziecko co prawda urodzi się bez bólu, ale gdy dorośnie praktycznie każdej nocy będzie stawało się wilkołakiem i będzie polowało na kobiety w ciąży.
Zabicie wilkołaka jest możliwe praktycznie tylko przez bronie ze srebra. Tylko czystość tego metalu może im zadać ból, osłabić, a nawet uśmiercić.