Fenrir (Fenris)

[asathor]

Najstarszy syn Lokiego i olbrzymki Angrobody, był przedstawiany jako ogromny wilk. Przepowiednia głosił, że sprowadzi na ziemię Ragnarok, lecz jako szczeniak nie wydawał się zbyt niebezpieczny więc go zignorowano i pozwolono mu żyć. Gdy Fenrir wyrósł na potężną bestię, bogowie postanowili skuć go łańcuchami, jednak żadne okowy nie mogły sprostać jego sile. Bogowie nakazali karłom stworzenie substancji, która byłaby w stanie powstrzymać Fenrira. W podziemnych kuźniach powstał magiczny sznur – Gleipnir, który choć miękki, był nie do rozerwania. Upleciono go z:
brody kobiety, korzeni góry, kroków kota, oddechu ryby, ścięgien niedźwiedzia i śliny ptaka. Bogowie chcieli podstępem związać Fenrira i zaprosili go na ucztę, ten jednak wyczuwając zasadzkę nie chciał dać się spętać. Zgodził się na to dopiero pod warunkiem, że jedno z bóstw włoży mu rękę do paszczy. Podjął się tego Tyr. Fenrir został więc związany Gleipnirem i choć wytężył wszystkie siły nie był w stanie się oswobodzić i odgryzł prawą dłoń Tyra. Bogowie przykuli Fenrira do położonej w zaświatach skały Gioll, a między szczęki włożyli mu miecz, by nie mógł kąsać. Tam czeka na Ragnarok.
Przepowiednia głosi, że z biegiem lat moc Gleipnira osłabnie i Fenrir będzie w stanie się oswobodzić. Podczas Ragnaroku zabije Odyna, lecz nieco później zostanie zabity przez jego syna – Widara.