Moje ego wyjątkowo ucierpiało przy jednozdaniowym opowiedzeniu o tej pięknej Sztuce więc sobie pozwolę...
MAGIA CEREMONIALNA (RYTUALNA)
Magia ceremonialna czy rytualna to ogólny termin używany do określenia długich, pracochłonnych i skomplikowanych rytuałów. Nazywana jest magią ceremonialną ponieważ, podobnie jak w ceremoniach, wymagana jest duża liczba narzędzi jako niezbędna pomoc dla praktykującego. Magia ceremonialna jest traktowana jako rozszerzenie lub synonim magii rytualnej. Jest to podstawowy nauczany rodzaj magii bez którego inne metody są zwykle mało skuteczne, chociaż nie zawsze tak bywa. Magia ceremonialna bazuje na tym, że 90 % osób cechuje odczuwanie i myślenie rytualne. Spopularyzowana jest stosowana przez zakony i bractwa hermetyczne w celu wytworzenia okultystycznych zjawisk i efektów. Magia ceremonialna właśnie najczęściej jest określana ezoteryczną ze względu na jej elitarny charakter i otaczający ją nimb tajemnicy. Generalnie jednak słowo ezoteryka obejmuje magię jako całość.
Magya Ceremonialna czy rytualna wywodzi się od Sztuki, którą w średniowieczu parali się przede wszystkim królowie, bogaci rycerze, możni, niektórzy alchemicy. Magya Wysoka, Ceremonialna angażuje w swe działania siły nadprzyrodzone, anielskie i boskie, częstokroć też podporządkowuje sobie moce i istoty demoniczne. Nadto dysponuje szeroką gamą środków wpływających na umysły i wolną wolę innych ludzi. Warto jednak wziąć pod uwagę fakt, że jest tylko i wyłącznie narzędziem. Jako taka może zostać wykorzystana zarówno w celu czynienia dobra, jak i zła. Magia rytualna składa się z odprawienia formalnej ceremonii, która przynajmniej w części odbywa się w miejscu przeznaczonym do takich celów i w odpowiednim czasie.
Trening w Mocy, podobnie jak nauka Magii Wysokiej (Ceremonialnej), wymaga dużego poświęcenia i samodyscypliny. Dodatkową, od razu rzucającą się w oczy zbieżnością jest choćby medytacja. Używana w celu zajrzenia w głąb siebie, uspokojenia umysłu, zbadania swych uczuć. Później staje się elementem odczuwania świata zewnętrznego, narzędziem koncentracji, wreszcie i wpływania nań. Ponadto stanowi kolejną drogę do podporządkowania ciała, fizyczności, komendzie silnej woli, umysłu. Kto nie wierzy może się przekonać starając się utrzymać na wodzy myśli i ciało podczas minimum półgodzinnego bezruchu w trakcie ćwiczenia medytacji. Po kwadransie uporczywa potrzeba zmiany pozycji czy nawet głupie swędzenie staje się przerażająco nieodparte. Że nie wspomnimy już o myślach, z których każda dąży we własnym kierunku niezależnie od innych, a to trzeba opanować i myślami nauczyć się gruntownie kierować.
W magii rytualnej trzeba często poczekać na odpowiednią fazę księżyca i odpowiedni wiatr, a także porę dnia. Wschód słońca, pierwsza kwadra i wiatr ze wschodu to coś nowego, początek, zmiana na lepsze. Południe, pełnia i wiatr z południa to największa siła i moc. Odpędzanie zła, oddzielanie i kończenie czegoś najlepiej udaje się o północy, przy północnym wietrze i trzeciej kwadrze. Magia rytualna składa się z kombinacji różnych elementów, takich jak wypowiadanie specjalnych słów, wydawanie dźwięków, wibrujący śpiew, ustalone ruchy. Rytuały wymagały trzymania w rękach wielu różnych rekwizytów. Przykładowo czarodziejska różdżka, która w rękach maga była berłem – symbolem władzy służyła niejednokrotnie do zwoływania duchów i aniołów.
Niech mądry mag pozna siłę
działań, czynów, gestów i słów
wypowiadanych w powadze obrzędu.
To jest droga do serca
ze wszystkich najkrótsza
Wypełniona światłem, łagodna i prosta.
Ten, kto szuka zaklęć dla dokonania zmian
znajdzie wolę życia, która zawiedzie go do celu.
Niech niewinni - z ukrycia,
w spokoju i ciszy dojrzą potęgę słowa i czynu,
której zgiełk świata tylko by osłabił.
Stanęliśmy u progu świata magii ceremonialnej. Szczerze mówiąc, wszystkie czary i rytuały nie są niczym innym, jak jeszcze jednym sposobem na dotarcie do tajemnych sił natury, które drzemią w każdym z nas. Magia ceremonialna nie ma nic wspólnego z kultem diabła, wywoływaniem duchów czy czekaniem na UFO. Poprzez lata, to pradawne rzemiosło zostało związane z całą gamą nieodpowiednich skojarzeń. Jeśli chcesz, magię ceremonialną można nazwać magią białą lub wysoką. Mogłeś słyszeć o białej i czarnej magii choć niektórzy mówią, że w rzeczywistości takie rzeczy w ogóle nie istnieją, a są tylko biali i czarni magowie. Jeśli pracujesz z magią, używając jej dla samolubnych i szkodliwych celów, jest to magia czarna. Jeżeli działasz dla dobra innych, próbując choćby w małym zakresie uczynić świat miejscem lepszym i używając swoich umiejętności w sposób rozumny - jest to magia biała." Nic dodać, nic ująć. Oczywiście nie trzeba dodawać, że jeśli masz niskie motywy Natura zawsze znajdzie sposób, aby cię powstrzymać. Prawda jest jednak taka, że w starożytności terminu magia biała używano w odniesieniu do tych praktyk i rytuałów w których opierano się o boski Promień Białego Światła i jego odcienie. Terminu czarna magia używano do prac które oparte były o używanie demonicznego Promienia Czarnego Światła czy raczej czarnej energii mroku. I po rodzaju oraz źródle energii rozróżniano białą magię od czarnej, asurycznej, a nie po konotacji moralnej. Właściwie magia ceremonialna nie jest czymś, co można opisać lub przedyskutować. Można jej jedynie doświadczyć. Głównie polega na uzyskiwaniu władzy nad materią i jeżeli wolisz, jest to bardzo stara i bardzo piękna forma pozytywnego myślenia. Kiedy wykonasz jakiś z rytuałów przekonasz się, że twoje zrozumienie magii zwiększa się o wiele szybciej, niżbyś jedynie czytał o nich jedynie w teorii.
Rytualna Magia Wysoka
Jednym z podziałów panujących w magii jest podział na magię wysoką i niską. Magia wysoka to magia ceremonialna, wymagająca odpowiednich, często drogich lub trudno dostępnych rekwizytów, polegająca generalnie na kontaktach z duchami i uzyskiwania pożądanych zmian poprzez wpływanie na owe duchy. Magia zwana niską to czarostwo, magia ludowa, rzemiosło wiejskich czarownic wykorzystujące moc drzemiąca w naturze. Z nazwy można wnioskować, że magia wysoka jest bardziej skuteczna lub „prestiżowa”– i tak jest w rzeczywistości, chociaż zależy to w dużej mierze od osoby maga. Jest to jednak dyscyplina znacznie trudniejsza, wymagająca bezwzględnego oddania, poświęcenia i żelaznej samodyscypliny. Należy także liczyć się z czyhającymi na nieudolnego maga niebezpieczeństwami.
Magia naturalna związana jest głównie z wierzeniami pogańskimi (np. Wicca), natomiast magia ceremonialna dotyczy raczej obszarów gdzie znane są elementy boskiej magii jak praca z aniołami i bóstwami. Ponadto magia wysoka zalecana jest raczej osobom bardzo wszechstronnie i gruntownie wykształconym i majętnym – takie zresztą właśnie praktykowały ją przez wieki. Magia ludowa to magia prostych rytuałów, łatwo dostępnych rekwizytów – kamieni, świec, sznurków, ziół itp., pozwalająca na dużą dowolność w postępowaniu. Magia ta pochodzi wprost od ludu, który magicznymi zabiegami wspierał swoje starania w dziedzinie rolnictwa czy życia codziennego. Celem rytuałów było więc „zamówienie” choroby, zapewnienie lepszych zbiorów czy zdobycie serca ukochanego, a także zapanowanie nad niesprzyjającymi zjawiskami atmosferycznymi. Zwolennicy magii naturalnej podają na jej obronę, że działać będzie ona w rękach każdego, kto będzie miał dostatecznie dużo dobrej woli. Każdy może poznać jej podstawowe reguły i sam układać zaklęcia i rytuały. Innym aspektem świadczącym za magią naturalna jest fakt, że w przeważającej większości jest ona magią dobrą, mająca na celu pomaganie ludziom i zmienianie świata na lepsze. Nie jest to jednak absolutnie jednoznaczny podział, albowiem i w magii ludowej znaleźć można „proste przepisy” na uprzykrzenie życia bliźnim – chociażby w magii voodoo, która jest, bądź co bądź, magią ludową (choć nie tak prostą i dowolną jak ludowa magia europejska). Istotą Voodoo są jednak poważne trwające czasem nawet 40 dni rytuały, a zatem jest to magia ceremonialna. Nie istnieje Voodoo bez pracy z Loa (Bóstwami, Aniołami).
Magia ceremonialna to prawdziwa „arystokratka” na tle swojej ludowej koleżanki. Stawia ona ogromne wymagania w stosunku do praktykującego. Musi on nie tylko całe życie bardzo pilnie się uczyć i ćwiczyć, ale także prowadzić ascetyczny tryb życia. Poza tym samo zgromadzenie potrzebnych materiałów i urządzenie miejsca praktykowania magicznych rytuałów może poważnie nadszarpnąć budżet osób mniej zamożnych. Ponieważ w magii wysokiej mag ma do czynienia z potężnymi duchami i bogami, narażony jest nieustannie na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, tak fizycznego, jak psychicznego. Oczywiście obie dziedziny posiadają wiele elementów wspólnych. Jest to przede wszystkim osoba maga, jego umiejętność wizualizacji, potęga i umiejętność koncentracji, a następnie wyzwolenia mocy osobistej. Praktykowanie jednego rodzaju magii nie wyklucza także zajmowania się drugim z nich. Prawdziwi magowie są bowiem wszechstronni.
Zasady Praktykowania Magii Rytualnej
Aby praktykować Magię, szczególnie tę ceremonialną, najlepiej jest dołączyć do jakiejś mocno i zdecydowanie oraz regularnie praktykującej grupy w okolicy lub w twoim kraju. Wiele umiejętności dziedziczy się od tych, którzy już wiele lata dużo praktykowali z efektami. Energia grupy wzmaga praktykę i siłę ceremonii. Nie należy jak mawiał Mistrz Magii Henoch alias Hermes lekceważyć grupowej praktyki. Oprócz tego, wiele potężnych rytuałów wykonuje jednocześnie siedem, dziesięć lub szesnaście osób, a bywa, że potrzeba 108 osób do rytuału magicznego. Osoba pragnąca praktykować magię która nie ma możliwości lub chęci do przyłączenia się do jakiejś organizacji i/lub osiągnięcia personalnych instrukcji może ciągle nauczyć się tej sztuki/nauki bezpiecznie i efektywnie. Jedynymi ograniczeniami są wymówki, które pochodzą z codziennego życia, które nie dostarcza ni czasu, ni źródeł do praktyki jakiegokolwiek życia duchowego. Niechęć do grupy jest zwykle oznaką lenistwa i niechęci do praktyki magii.
Nauka, praca i stres wydają się zawsze konspirować razem aby nie pozwolić na nic innego niż przyziemne i rozgoryczone spojrzenia na życie. Dla tych samotnych praktykujących (i prawdopodobnie dla tych, którzy nimi nie są, a którzy mogą też coś z tego zyskać), którzy znajdują czas i źródła przeszkód w swej praktyce, wskazuję na kilka rzeczy, które bardzo pomagają:
1. Nigdy nie pozwól sobie na wymówki. Jeżeli znajdziesz jakąś wymówkę aby nie ćwiczyć, niezależnie od okoliczności, może to i na pewno zdegraduje cię bardzo mocno.
2. Jeżeli masz na prawdę mało czasu, zwykłe codzienne praktyki jak Mniejszy Rytuał Pentagramu może być wykonany wyobrażając sobie świątynie, narzędzia i strój.
3. Jeżeli musisz robić to często (pkt. 2) to zaplanuj sobie przynajmniej raz w tygodniu czas na pełne wykonanie rytuału, ze wszystkimi parafrenaliami.
4. W szkole lub pracy praktykuj asany. Nie mam na myśli żadnych wymyślnych pozycji a raczej te podstawowe i po prostu bycie świadomym swej pozycji, utrzymywanie wyprostowanego kręgosłupa, stóp płasko na ziemi i czujnego umysłu (tzn. żadnego marzenia na jawie) i spokojne, regularne oddychanie.
5. Praktykuj adoracje aniołów, bóstw i Bogów. Są one doskonałymi "przypomniaczami" podczas dnia do bycia skupionym na Wielkim Dziele.
6. Jeżeli tylko możesz, próbuj kochać wszystko i każdego z kim się spotkasz bez rozróżniania ludzi na lepszych i gorszych, bez ich dyskryminowania z powodu koloru skóry czy wyznania.
7. Jeżeli pkt. 6 jest dla Ciebie za trudny, na prawdziwie szczerym poziomie, spróbuj po prostu doceniać miejsce wszystkich i wszystkiego w skalach i równowadze wszechświata. Bądź szczęśliwy. Jeżeli jesteś aktywnie i rozmyślnie szczęśliwy (jeżeli nawet jest to trudne) to nie tylko nabierasz zwyczaju bycia w takim stanie, lecz dodatkowo wpłynie to na ludzi wokół ciebie. Oni skłaniają się do bycia szczęśliwymi w zamian i traktują cię z większą uprzejmością i respektem niż normalnie. To jest potęga magyi...
8. Ćwicz swą wolę poprzez czynienie przysiąg (zaczynając najpierw od małych). Warto zacząć od nie jedzenia żadnego "junk food" (żarcie z barów szybkie obsługi, gotowych mrożonych dań itp.) przez tydzień, nie kłócenia się z pewnymi osobami nie zależnie od tego co powiedzą przez 24 godziny itp., itd. Kreatywność i twórczość bardzo pomagają w tym ćwiczeniu (jak wszędzie indziej).
9. Afirmuj codziennie, że celem twych praktyk i wszystkiego co robisz jest nic innego niż Wielkie Dzieło. I że oświecenie i rozwój duchowy które to umożliwia ciężka praca są prawdziwie jedynymi rzeczami w życiu które na prawdę mają znaczenie.
Medytacje, spożywanie mniejszej ilości chemikaliów, czytanie o magyii, religii, filozofii i innych tematach z wielu różnych punktów widzenia są również bardzo wartościowe dla samotnie praktykującego maga ceremonialnego. Pamiętaj, że ostatecznie twoja ścieżka jest między tobą a tobą (tobą i twą Prawdziwą jaźnią, twym 'Aniołem Stróżem') i chociaż inni mogą proponować pomocne rzeczy, to jest twą odpowiedzialnością osiągnąć oświecenie samemu.
Bądźcie błogosławieni! Niech wszyscy osiągną Moc! Miłość jest Prawem!
Żyj bez ograniczeń.
OCCULTUM - Laboratorium Magiczne
Przyjrzyjmy się miejscu, w którym mag studiuje nauki tajemne i odprawia magiczne rytuały. Tradycyjnie nazywa się je occultum lub laboratorium magiczne. Laboratorium musi być w kształcie odpowiednim dla zasady złotego podziału. Laboratorium takie powinno mieścić się w pomieszczeniu bez okien, oświetlonym słabym, ale równomiernym światłem. Ściany muszą być słonecznie białe, bez żadnych wzorów czy zabrudzeń. Samo pomieszczenie także musi być idealnie posprzątane i dobrze przewietrzone. Mag nie powinien do niego wpuszczać nikogo, a zatem drzwi muszą być zaopatrzone w zamki.
Na suficie pomieszczenia należy namalować czteroramienną gwiazdę, której ramiona wskazują cztery strony świata (podobną do róży wiatrów). Ściany pomieszczenia także muszą być zgodne dokładnie z czterema stronami świata. W części wschodniej laboratorium, czyli na idealnie wschodniej ścianie ustawia się ołtarz magiczny, czyli stół o wymiarach 70 na 50 centymetrów, pomalowany na biało. Po obu jego stronach ustawia się pod ścianami dwie szafy na magiczne utensylia. Koło szaf stać powinny: po jednej stronie komoda, a po drugiej stół i krzesło. Ołtarz, szafy, komoda, oraz stół i krzesło muszą być pomalowane na słonecznie biało. Z tyłu ołtarza ustawia się dwa sprzęty czarne: pulpit na magiczne księgi oraz okrągły stolik pomocniczy. W sumie sprzętów jest siedem (stół z krzesłem liczy się jako jeden mebel).
Ołtarz należy przykrywać obrusem w kolorze stosownym do rodzaju odprawianego zaklęcia. Dodatkowo na ołtarzu stawia się symbole czterech Żywiołów: świecę, kadzielnicę, szklaną kulę i czaszkę. Wszystkie te przedmioty także muszą spełniać pewne wymagania. Do tego Mag powinien posiadać odpowiednie szaty, dopasowane do rodzaju obrzędów oraz dnia tygodnia (podporządkowanemu planecie), w który czary odprawia, a z pewnością musi mieć trzy: w kolorze białym, czarnym/fioletowym i czerwonym. Szaty owe są luźnymi, wygodnymi tunikami, które nie krępują ruchów i nigdzie nie cisną. Z przodu, pośrodku, powinny mieć wyhaftowany pentagram w odpowiednim kolorze. W pasie przewiązuje się je sznurem. Do szat mag zakłada stosowną biżuterię, przede wszystkim pierścienie wykonane z metalu odpowiadającemu dniu tygodnia (oraz planecie), z osadzonym odpowiednim kamieniem. [Zasady "urządzenia" ołtarzu mogą się różnić zależnie od szkoły magii - przyp. Gron]
Poza strojem, mag powinien posiadać zapas kadzideł, olejków eterycznych, świec, ziół, kamieni oraz rytualne noże, sztylety, miecze - często wykonane ze szlachetnych metali i ozdobione szlachetnymi kamieniami. Przed przystąpieniem do ważnych rytuałów mag powinien pościć (także seksualnie) przez co najmniej 9 dni, a tuż przed obrzędem dokonać magicznego oczyszczenia poprzez rytualną kąpiel w zimnej wodzie. Mag powinien bezwzględnie być wegetarianinem i pić jedynie źródlaną wodę. Najlepiej, jeżeli jego dietę stanowią głównie warzywa i ewentualnie chleb (szczególnie przed przystąpieniem do obrzędów). Poza tym powinien pozostawać ogólnie wstrzemięźliwy i codziennie medytować, aby wzmacniać swoje siły psychiczne. Tylko tak wzmocniony mag jest w stanie stawić czoła potężnym mocom, które stara się okiełznać. Częstym powodem braku należytych rezultatów z uprawiania magii jest nieodpowiednia dieta, zły sposób odżywiania, brak postów i wstrzemięźliwości. [Osobiście nie uważam warunku bycia wegetarianinem za konieczny - przyp Gron.]
Pomoce Magiczne
Chociaż prawdziwy mag może osiągnąć wszystko swoją własną mocą - którą samodzielnie osiągnął na skutek swojej duchowej dojrzałości podczas magicznego rozwoju, to może on zdecydować się na używanie magii ceremonialnej i wszelkich pomocy, które do niej należą. Trzeba pamiętać, że wykonywanie rytuału bez zewnętrznych pomocy jest etapem bardzo zaawansowanym i z reguły niemożliwym do osiągnięcia bez ćwiczenia na konkretnych przedmiotach.
Korzyścią, jaką oferuje magia ceremonialna jest to, że poprzez powtarzane używanie jednego instrumentu do tej samej operacji, można osiągnąć rezultaty bez użycia własnej mocy. Magia ceremonialna umożliwia zatem łatwiejszą pracę z okultystycznymi mocami poprzez użycie różnych narzędzi pomocniczych. W zasadzie wszystkie zewnętrzne urządzenia, wszystkie magiczne instrumenty, są pomocą dla świadomości i pamięci maga. Poprzez kierowanie uwagi na określony instrument, reprezentowane przez niego zdolności i moce sprowadzone są do świadomości maga. Gdy tylko mag, podczas aktu ewokacji, weźmie w dłoń dowolny instrument, otrzyma pożądany kontakt i właściwy rezultat bez żadnego specjalnego wysiłku. Jeśli, na przykład, bierze w dłoń swoją magiczną różdżkę, która reprezentuje jego absolutną wolę, to natychmiast zostanie osiągnięty kontakt z pożądanym duchem, dzięki różdżce, poprzez wolę maga. To samo zdarzy się w odniesieniu do wszystkich innych magicznych pomocy, gdyż one również symbolizują duchowe moce, prawa i jakości.
Mag, Mobed który chce używać magii ceremonialnej, powinien być bardzo drobiazgowy jeśli chodzi o jego magiczne instrumenty, gdyż te rzeczy mają być traktowane z prawie religijnym zachwytem. Ich wartość wzrasta z ostrożnym, dokładnym i pełnym uwagi używaniem. Magiczne instrumenty są tym samym, co święte relikwie i pomagają magowi stworzyć konieczną świątynną atmosferę wymaganą dla magii ceremonialnej. W momencie ich zastosowania, mag musi być prawie w stanie ekstazy. Jeśli instrument zostanie użyty dla jakiegokolwiek innego celu niż ten, dla którego jest przeznaczony, traci swoją magiczną skuteczność i nie może dłużej służyć oryginalnemu celowi.
Skoro każdy magiczny instrument wymaga odpowiedniego uczucia szacunku ze strony maga, to musi być utrzymywany poza wzrokiem osób niewtajemniczonych, by uniknąć jego profanacji. Zatem, zanim mag sięgnie po swój magiczny instrument, musi przejść proces mentalnego oczyszczania poprzez modlitwę, bądź odpowiednią medytację. Nigdy nie może dotknąć magicznego instrumentu, jeśli nie jest on potrzebnym składnikiem ceremonii. Musi zawsze być świadomy faktu, że każdy magiczny instrument symbolizuje najbardziej boskie prawa, a zatem musi być traktowany jak relikwia. Jedynie w rękach maga pamiętającego o tym wszystkim, instrument przyniesie zamierzony skutek.
Stosując wszystkie środki zalecane odnośnie podejścia do wszelkich magicznych instrumentów, mag wytworzy w sobie wyjątkowo silną manifestację wiary, woli i wszystkich właściwości prawa, a tym samym tak zwiększy swój magiczny autorytet, że będzie w stanie swoją wolą wpłynąć na istotę czy moc, by wytworzyła ona rezultaty, jakich on oczekuje. Nawet jeśli mag nie używa swoich magicznych instrumentów przez bardzo długi okres czasu, to wciąż pozostaną one w stałym kontakcie z wartościami, jakie symbolizują. Jako że każdy instrument jest magicznie ładowany (tj. dedykowany) określonym celem, to nigdy nie traci swoich magicznych mocy, o ile jest właściwie używany, nawet przez całe wieki od momentu jego ostatniego zastosowania. Jeśli ładowanie i konsekracja magicznych instrumentów zakłada, że mogą one być użyte jedynie przez określonego maga, dla którego zostały stworzone, to żaden inny mag nie może ich używać. Nie posiadałyby żadnej skuteczności nawet w rękach maga, który jest w pełni wtajemniczony w świętą naukę magii, chyba że byłyby one przez niego naładowane dla jego własnych celów.
Źródło : www.himavanti.pun.p
MAGIA CEREMONIALNA (RYTUALNA)
Magia ceremonialna czy rytualna to ogólny termin używany do określenia długich, pracochłonnych i skomplikowanych rytuałów. Nazywana jest magią ceremonialną ponieważ, podobnie jak w ceremoniach, wymagana jest duża liczba narzędzi jako niezbędna pomoc dla praktykującego. Magia ceremonialna jest traktowana jako rozszerzenie lub synonim magii rytualnej. Jest to podstawowy nauczany rodzaj magii bez którego inne metody są zwykle mało skuteczne, chociaż nie zawsze tak bywa. Magia ceremonialna bazuje na tym, że 90 % osób cechuje odczuwanie i myślenie rytualne. Spopularyzowana jest stosowana przez zakony i bractwa hermetyczne w celu wytworzenia okultystycznych zjawisk i efektów. Magia ceremonialna właśnie najczęściej jest określana ezoteryczną ze względu na jej elitarny charakter i otaczający ją nimb tajemnicy. Generalnie jednak słowo ezoteryka obejmuje magię jako całość.
Magya Ceremonialna czy rytualna wywodzi się od Sztuki, którą w średniowieczu parali się przede wszystkim królowie, bogaci rycerze, możni, niektórzy alchemicy. Magya Wysoka, Ceremonialna angażuje w swe działania siły nadprzyrodzone, anielskie i boskie, częstokroć też podporządkowuje sobie moce i istoty demoniczne. Nadto dysponuje szeroką gamą środków wpływających na umysły i wolną wolę innych ludzi. Warto jednak wziąć pod uwagę fakt, że jest tylko i wyłącznie narzędziem. Jako taka może zostać wykorzystana zarówno w celu czynienia dobra, jak i zła. Magia rytualna składa się z odprawienia formalnej ceremonii, która przynajmniej w części odbywa się w miejscu przeznaczonym do takich celów i w odpowiednim czasie.
Trening w Mocy, podobnie jak nauka Magii Wysokiej (Ceremonialnej), wymaga dużego poświęcenia i samodyscypliny. Dodatkową, od razu rzucającą się w oczy zbieżnością jest choćby medytacja. Używana w celu zajrzenia w głąb siebie, uspokojenia umysłu, zbadania swych uczuć. Później staje się elementem odczuwania świata zewnętrznego, narzędziem koncentracji, wreszcie i wpływania nań. Ponadto stanowi kolejną drogę do podporządkowania ciała, fizyczności, komendzie silnej woli, umysłu. Kto nie wierzy może się przekonać starając się utrzymać na wodzy myśli i ciało podczas minimum półgodzinnego bezruchu w trakcie ćwiczenia medytacji. Po kwadransie uporczywa potrzeba zmiany pozycji czy nawet głupie swędzenie staje się przerażająco nieodparte. Że nie wspomnimy już o myślach, z których każda dąży we własnym kierunku niezależnie od innych, a to trzeba opanować i myślami nauczyć się gruntownie kierować.
W magii rytualnej trzeba często poczekać na odpowiednią fazę księżyca i odpowiedni wiatr, a także porę dnia. Wschód słońca, pierwsza kwadra i wiatr ze wschodu to coś nowego, początek, zmiana na lepsze. Południe, pełnia i wiatr z południa to największa siła i moc. Odpędzanie zła, oddzielanie i kończenie czegoś najlepiej udaje się o północy, przy północnym wietrze i trzeciej kwadrze. Magia rytualna składa się z kombinacji różnych elementów, takich jak wypowiadanie specjalnych słów, wydawanie dźwięków, wibrujący śpiew, ustalone ruchy. Rytuały wymagały trzymania w rękach wielu różnych rekwizytów. Przykładowo czarodziejska różdżka, która w rękach maga była berłem – symbolem władzy służyła niejednokrotnie do zwoływania duchów i aniołów.
Niech mądry mag pozna siłę
działań, czynów, gestów i słów
wypowiadanych w powadze obrzędu.
To jest droga do serca
ze wszystkich najkrótsza
Wypełniona światłem, łagodna i prosta.
Ten, kto szuka zaklęć dla dokonania zmian
znajdzie wolę życia, która zawiedzie go do celu.
Niech niewinni - z ukrycia,
w spokoju i ciszy dojrzą potęgę słowa i czynu,
której zgiełk świata tylko by osłabił.
Stanęliśmy u progu świata magii ceremonialnej. Szczerze mówiąc, wszystkie czary i rytuały nie są niczym innym, jak jeszcze jednym sposobem na dotarcie do tajemnych sił natury, które drzemią w każdym z nas. Magia ceremonialna nie ma nic wspólnego z kultem diabła, wywoływaniem duchów czy czekaniem na UFO. Poprzez lata, to pradawne rzemiosło zostało związane z całą gamą nieodpowiednich skojarzeń. Jeśli chcesz, magię ceremonialną można nazwać magią białą lub wysoką. Mogłeś słyszeć o białej i czarnej magii choć niektórzy mówią, że w rzeczywistości takie rzeczy w ogóle nie istnieją, a są tylko biali i czarni magowie. Jeśli pracujesz z magią, używając jej dla samolubnych i szkodliwych celów, jest to magia czarna. Jeżeli działasz dla dobra innych, próbując choćby w małym zakresie uczynić świat miejscem lepszym i używając swoich umiejętności w sposób rozumny - jest to magia biała." Nic dodać, nic ująć. Oczywiście nie trzeba dodawać, że jeśli masz niskie motywy Natura zawsze znajdzie sposób, aby cię powstrzymać. Prawda jest jednak taka, że w starożytności terminu magia biała używano w odniesieniu do tych praktyk i rytuałów w których opierano się o boski Promień Białego Światła i jego odcienie. Terminu czarna magia używano do prac które oparte były o używanie demonicznego Promienia Czarnego Światła czy raczej czarnej energii mroku. I po rodzaju oraz źródle energii rozróżniano białą magię od czarnej, asurycznej, a nie po konotacji moralnej. Właściwie magia ceremonialna nie jest czymś, co można opisać lub przedyskutować. Można jej jedynie doświadczyć. Głównie polega na uzyskiwaniu władzy nad materią i jeżeli wolisz, jest to bardzo stara i bardzo piękna forma pozytywnego myślenia. Kiedy wykonasz jakiś z rytuałów przekonasz się, że twoje zrozumienie magii zwiększa się o wiele szybciej, niżbyś jedynie czytał o nich jedynie w teorii.
Rytualna Magia Wysoka
Jednym z podziałów panujących w magii jest podział na magię wysoką i niską. Magia wysoka to magia ceremonialna, wymagająca odpowiednich, często drogich lub trudno dostępnych rekwizytów, polegająca generalnie na kontaktach z duchami i uzyskiwania pożądanych zmian poprzez wpływanie na owe duchy. Magia zwana niską to czarostwo, magia ludowa, rzemiosło wiejskich czarownic wykorzystujące moc drzemiąca w naturze. Z nazwy można wnioskować, że magia wysoka jest bardziej skuteczna lub „prestiżowa”– i tak jest w rzeczywistości, chociaż zależy to w dużej mierze od osoby maga. Jest to jednak dyscyplina znacznie trudniejsza, wymagająca bezwzględnego oddania, poświęcenia i żelaznej samodyscypliny. Należy także liczyć się z czyhającymi na nieudolnego maga niebezpieczeństwami.
Magia naturalna związana jest głównie z wierzeniami pogańskimi (np. Wicca), natomiast magia ceremonialna dotyczy raczej obszarów gdzie znane są elementy boskiej magii jak praca z aniołami i bóstwami. Ponadto magia wysoka zalecana jest raczej osobom bardzo wszechstronnie i gruntownie wykształconym i majętnym – takie zresztą właśnie praktykowały ją przez wieki. Magia ludowa to magia prostych rytuałów, łatwo dostępnych rekwizytów – kamieni, świec, sznurków, ziół itp., pozwalająca na dużą dowolność w postępowaniu. Magia ta pochodzi wprost od ludu, który magicznymi zabiegami wspierał swoje starania w dziedzinie rolnictwa czy życia codziennego. Celem rytuałów było więc „zamówienie” choroby, zapewnienie lepszych zbiorów czy zdobycie serca ukochanego, a także zapanowanie nad niesprzyjającymi zjawiskami atmosferycznymi. Zwolennicy magii naturalnej podają na jej obronę, że działać będzie ona w rękach każdego, kto będzie miał dostatecznie dużo dobrej woli. Każdy może poznać jej podstawowe reguły i sam układać zaklęcia i rytuały. Innym aspektem świadczącym za magią naturalna jest fakt, że w przeważającej większości jest ona magią dobrą, mająca na celu pomaganie ludziom i zmienianie świata na lepsze. Nie jest to jednak absolutnie jednoznaczny podział, albowiem i w magii ludowej znaleźć można „proste przepisy” na uprzykrzenie życia bliźnim – chociażby w magii voodoo, która jest, bądź co bądź, magią ludową (choć nie tak prostą i dowolną jak ludowa magia europejska). Istotą Voodoo są jednak poważne trwające czasem nawet 40 dni rytuały, a zatem jest to magia ceremonialna. Nie istnieje Voodoo bez pracy z Loa (Bóstwami, Aniołami).
Magia ceremonialna to prawdziwa „arystokratka” na tle swojej ludowej koleżanki. Stawia ona ogromne wymagania w stosunku do praktykującego. Musi on nie tylko całe życie bardzo pilnie się uczyć i ćwiczyć, ale także prowadzić ascetyczny tryb życia. Poza tym samo zgromadzenie potrzebnych materiałów i urządzenie miejsca praktykowania magicznych rytuałów może poważnie nadszarpnąć budżet osób mniej zamożnych. Ponieważ w magii wysokiej mag ma do czynienia z potężnymi duchami i bogami, narażony jest nieustannie na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, tak fizycznego, jak psychicznego. Oczywiście obie dziedziny posiadają wiele elementów wspólnych. Jest to przede wszystkim osoba maga, jego umiejętność wizualizacji, potęga i umiejętność koncentracji, a następnie wyzwolenia mocy osobistej. Praktykowanie jednego rodzaju magii nie wyklucza także zajmowania się drugim z nich. Prawdziwi magowie są bowiem wszechstronni.
Zasady Praktykowania Magii Rytualnej
Aby praktykować Magię, szczególnie tę ceremonialną, najlepiej jest dołączyć do jakiejś mocno i zdecydowanie oraz regularnie praktykującej grupy w okolicy lub w twoim kraju. Wiele umiejętności dziedziczy się od tych, którzy już wiele lata dużo praktykowali z efektami. Energia grupy wzmaga praktykę i siłę ceremonii. Nie należy jak mawiał Mistrz Magii Henoch alias Hermes lekceważyć grupowej praktyki. Oprócz tego, wiele potężnych rytuałów wykonuje jednocześnie siedem, dziesięć lub szesnaście osób, a bywa, że potrzeba 108 osób do rytuału magicznego. Osoba pragnąca praktykować magię która nie ma możliwości lub chęci do przyłączenia się do jakiejś organizacji i/lub osiągnięcia personalnych instrukcji może ciągle nauczyć się tej sztuki/nauki bezpiecznie i efektywnie. Jedynymi ograniczeniami są wymówki, które pochodzą z codziennego życia, które nie dostarcza ni czasu, ni źródeł do praktyki jakiegokolwiek życia duchowego. Niechęć do grupy jest zwykle oznaką lenistwa i niechęci do praktyki magii.
Nauka, praca i stres wydają się zawsze konspirować razem aby nie pozwolić na nic innego niż przyziemne i rozgoryczone spojrzenia na życie. Dla tych samotnych praktykujących (i prawdopodobnie dla tych, którzy nimi nie są, a którzy mogą też coś z tego zyskać), którzy znajdują czas i źródła przeszkód w swej praktyce, wskazuję na kilka rzeczy, które bardzo pomagają:
1. Nigdy nie pozwól sobie na wymówki. Jeżeli znajdziesz jakąś wymówkę aby nie ćwiczyć, niezależnie od okoliczności, może to i na pewno zdegraduje cię bardzo mocno.
2. Jeżeli masz na prawdę mało czasu, zwykłe codzienne praktyki jak Mniejszy Rytuał Pentagramu może być wykonany wyobrażając sobie świątynie, narzędzia i strój.
3. Jeżeli musisz robić to często (pkt. 2) to zaplanuj sobie przynajmniej raz w tygodniu czas na pełne wykonanie rytuału, ze wszystkimi parafrenaliami.
4. W szkole lub pracy praktykuj asany. Nie mam na myśli żadnych wymyślnych pozycji a raczej te podstawowe i po prostu bycie świadomym swej pozycji, utrzymywanie wyprostowanego kręgosłupa, stóp płasko na ziemi i czujnego umysłu (tzn. żadnego marzenia na jawie) i spokojne, regularne oddychanie.
5. Praktykuj adoracje aniołów, bóstw i Bogów. Są one doskonałymi "przypomniaczami" podczas dnia do bycia skupionym na Wielkim Dziele.
6. Jeżeli tylko możesz, próbuj kochać wszystko i każdego z kim się spotkasz bez rozróżniania ludzi na lepszych i gorszych, bez ich dyskryminowania z powodu koloru skóry czy wyznania.
7. Jeżeli pkt. 6 jest dla Ciebie za trudny, na prawdziwie szczerym poziomie, spróbuj po prostu doceniać miejsce wszystkich i wszystkiego w skalach i równowadze wszechświata. Bądź szczęśliwy. Jeżeli jesteś aktywnie i rozmyślnie szczęśliwy (jeżeli nawet jest to trudne) to nie tylko nabierasz zwyczaju bycia w takim stanie, lecz dodatkowo wpłynie to na ludzi wokół ciebie. Oni skłaniają się do bycia szczęśliwymi w zamian i traktują cię z większą uprzejmością i respektem niż normalnie. To jest potęga magyi...
8. Ćwicz swą wolę poprzez czynienie przysiąg (zaczynając najpierw od małych). Warto zacząć od nie jedzenia żadnego "junk food" (żarcie z barów szybkie obsługi, gotowych mrożonych dań itp.) przez tydzień, nie kłócenia się z pewnymi osobami nie zależnie od tego co powiedzą przez 24 godziny itp., itd. Kreatywność i twórczość bardzo pomagają w tym ćwiczeniu (jak wszędzie indziej).
9. Afirmuj codziennie, że celem twych praktyk i wszystkiego co robisz jest nic innego niż Wielkie Dzieło. I że oświecenie i rozwój duchowy które to umożliwia ciężka praca są prawdziwie jedynymi rzeczami w życiu które na prawdę mają znaczenie.
Medytacje, spożywanie mniejszej ilości chemikaliów, czytanie o magyii, religii, filozofii i innych tematach z wielu różnych punktów widzenia są również bardzo wartościowe dla samotnie praktykującego maga ceremonialnego. Pamiętaj, że ostatecznie twoja ścieżka jest między tobą a tobą (tobą i twą Prawdziwą jaźnią, twym 'Aniołem Stróżem') i chociaż inni mogą proponować pomocne rzeczy, to jest twą odpowiedzialnością osiągnąć oświecenie samemu.
Bądźcie błogosławieni! Niech wszyscy osiągną Moc! Miłość jest Prawem!
Żyj bez ograniczeń.
OCCULTUM - Laboratorium Magiczne
Przyjrzyjmy się miejscu, w którym mag studiuje nauki tajemne i odprawia magiczne rytuały. Tradycyjnie nazywa się je occultum lub laboratorium magiczne. Laboratorium musi być w kształcie odpowiednim dla zasady złotego podziału. Laboratorium takie powinno mieścić się w pomieszczeniu bez okien, oświetlonym słabym, ale równomiernym światłem. Ściany muszą być słonecznie białe, bez żadnych wzorów czy zabrudzeń. Samo pomieszczenie także musi być idealnie posprzątane i dobrze przewietrzone. Mag nie powinien do niego wpuszczać nikogo, a zatem drzwi muszą być zaopatrzone w zamki.
Na suficie pomieszczenia należy namalować czteroramienną gwiazdę, której ramiona wskazują cztery strony świata (podobną do róży wiatrów). Ściany pomieszczenia także muszą być zgodne dokładnie z czterema stronami świata. W części wschodniej laboratorium, czyli na idealnie wschodniej ścianie ustawia się ołtarz magiczny, czyli stół o wymiarach 70 na 50 centymetrów, pomalowany na biało. Po obu jego stronach ustawia się pod ścianami dwie szafy na magiczne utensylia. Koło szaf stać powinny: po jednej stronie komoda, a po drugiej stół i krzesło. Ołtarz, szafy, komoda, oraz stół i krzesło muszą być pomalowane na słonecznie biało. Z tyłu ołtarza ustawia się dwa sprzęty czarne: pulpit na magiczne księgi oraz okrągły stolik pomocniczy. W sumie sprzętów jest siedem (stół z krzesłem liczy się jako jeden mebel).
Ołtarz należy przykrywać obrusem w kolorze stosownym do rodzaju odprawianego zaklęcia. Dodatkowo na ołtarzu stawia się symbole czterech Żywiołów: świecę, kadzielnicę, szklaną kulę i czaszkę. Wszystkie te przedmioty także muszą spełniać pewne wymagania. Do tego Mag powinien posiadać odpowiednie szaty, dopasowane do rodzaju obrzędów oraz dnia tygodnia (podporządkowanemu planecie), w który czary odprawia, a z pewnością musi mieć trzy: w kolorze białym, czarnym/fioletowym i czerwonym. Szaty owe są luźnymi, wygodnymi tunikami, które nie krępują ruchów i nigdzie nie cisną. Z przodu, pośrodku, powinny mieć wyhaftowany pentagram w odpowiednim kolorze. W pasie przewiązuje się je sznurem. Do szat mag zakłada stosowną biżuterię, przede wszystkim pierścienie wykonane z metalu odpowiadającemu dniu tygodnia (oraz planecie), z osadzonym odpowiednim kamieniem. [Zasady "urządzenia" ołtarzu mogą się różnić zależnie od szkoły magii - przyp. Gron]
Poza strojem, mag powinien posiadać zapas kadzideł, olejków eterycznych, świec, ziół, kamieni oraz rytualne noże, sztylety, miecze - często wykonane ze szlachetnych metali i ozdobione szlachetnymi kamieniami. Przed przystąpieniem do ważnych rytuałów mag powinien pościć (także seksualnie) przez co najmniej 9 dni, a tuż przed obrzędem dokonać magicznego oczyszczenia poprzez rytualną kąpiel w zimnej wodzie. Mag powinien bezwzględnie być wegetarianinem i pić jedynie źródlaną wodę. Najlepiej, jeżeli jego dietę stanowią głównie warzywa i ewentualnie chleb (szczególnie przed przystąpieniem do obrzędów). Poza tym powinien pozostawać ogólnie wstrzemięźliwy i codziennie medytować, aby wzmacniać swoje siły psychiczne. Tylko tak wzmocniony mag jest w stanie stawić czoła potężnym mocom, które stara się okiełznać. Częstym powodem braku należytych rezultatów z uprawiania magii jest nieodpowiednia dieta, zły sposób odżywiania, brak postów i wstrzemięźliwości. [Osobiście nie uważam warunku bycia wegetarianinem za konieczny - przyp Gron.]
Pomoce Magiczne
Chociaż prawdziwy mag może osiągnąć wszystko swoją własną mocą - którą samodzielnie osiągnął na skutek swojej duchowej dojrzałości podczas magicznego rozwoju, to może on zdecydować się na używanie magii ceremonialnej i wszelkich pomocy, które do niej należą. Trzeba pamiętać, że wykonywanie rytuału bez zewnętrznych pomocy jest etapem bardzo zaawansowanym i z reguły niemożliwym do osiągnięcia bez ćwiczenia na konkretnych przedmiotach.
Korzyścią, jaką oferuje magia ceremonialna jest to, że poprzez powtarzane używanie jednego instrumentu do tej samej operacji, można osiągnąć rezultaty bez użycia własnej mocy. Magia ceremonialna umożliwia zatem łatwiejszą pracę z okultystycznymi mocami poprzez użycie różnych narzędzi pomocniczych. W zasadzie wszystkie zewnętrzne urządzenia, wszystkie magiczne instrumenty, są pomocą dla świadomości i pamięci maga. Poprzez kierowanie uwagi na określony instrument, reprezentowane przez niego zdolności i moce sprowadzone są do świadomości maga. Gdy tylko mag, podczas aktu ewokacji, weźmie w dłoń dowolny instrument, otrzyma pożądany kontakt i właściwy rezultat bez żadnego specjalnego wysiłku. Jeśli, na przykład, bierze w dłoń swoją magiczną różdżkę, która reprezentuje jego absolutną wolę, to natychmiast zostanie osiągnięty kontakt z pożądanym duchem, dzięki różdżce, poprzez wolę maga. To samo zdarzy się w odniesieniu do wszystkich innych magicznych pomocy, gdyż one również symbolizują duchowe moce, prawa i jakości.
Mag, Mobed który chce używać magii ceremonialnej, powinien być bardzo drobiazgowy jeśli chodzi o jego magiczne instrumenty, gdyż te rzeczy mają być traktowane z prawie religijnym zachwytem. Ich wartość wzrasta z ostrożnym, dokładnym i pełnym uwagi używaniem. Magiczne instrumenty są tym samym, co święte relikwie i pomagają magowi stworzyć konieczną świątynną atmosferę wymaganą dla magii ceremonialnej. W momencie ich zastosowania, mag musi być prawie w stanie ekstazy. Jeśli instrument zostanie użyty dla jakiegokolwiek innego celu niż ten, dla którego jest przeznaczony, traci swoją magiczną skuteczność i nie może dłużej służyć oryginalnemu celowi.
Skoro każdy magiczny instrument wymaga odpowiedniego uczucia szacunku ze strony maga, to musi być utrzymywany poza wzrokiem osób niewtajemniczonych, by uniknąć jego profanacji. Zatem, zanim mag sięgnie po swój magiczny instrument, musi przejść proces mentalnego oczyszczania poprzez modlitwę, bądź odpowiednią medytację. Nigdy nie może dotknąć magicznego instrumentu, jeśli nie jest on potrzebnym składnikiem ceremonii. Musi zawsze być świadomy faktu, że każdy magiczny instrument symbolizuje najbardziej boskie prawa, a zatem musi być traktowany jak relikwia. Jedynie w rękach maga pamiętającego o tym wszystkim, instrument przyniesie zamierzony skutek.
Stosując wszystkie środki zalecane odnośnie podejścia do wszelkich magicznych instrumentów, mag wytworzy w sobie wyjątkowo silną manifestację wiary, woli i wszystkich właściwości prawa, a tym samym tak zwiększy swój magiczny autorytet, że będzie w stanie swoją wolą wpłynąć na istotę czy moc, by wytworzyła ona rezultaty, jakich on oczekuje. Nawet jeśli mag nie używa swoich magicznych instrumentów przez bardzo długi okres czasu, to wciąż pozostaną one w stałym kontakcie z wartościami, jakie symbolizują. Jako że każdy instrument jest magicznie ładowany (tj. dedykowany) określonym celem, to nigdy nie traci swoich magicznych mocy, o ile jest właściwie używany, nawet przez całe wieki od momentu jego ostatniego zastosowania. Jeśli ładowanie i konsekracja magicznych instrumentów zakłada, że mogą one być użyte jedynie przez określonego maga, dla którego zostały stworzone, to żaden inny mag nie może ich używać. Nie posiadałyby żadnej skuteczności nawet w rękach maga, który jest w pełni wtajemniczony w świętą naukę magii, chyba że byłyby one przez niego naładowane dla jego własnych celów.
Źródło : www.himavanti.pun.p