[Marcelo]

Przed stworzeniem świata istniała tylko chaotyczna pramateria wodna zwana Nu. W chwili aktu stworzenia pojawiła się uporządkowana przestrzeń, wciąż się powiększająca. Otoczona jest niezmiernym chaosem, który jej wciąż zagraża; pewien tekst przepowiada zagładę świata: tę chwilę przetrwa jedynie Stwórca Atum oraz każdy zmarły, który na pośmiertnym Sądzie uzyska prawo do wieczności.

Świat, który stworzono ma kształt kuli o symetrycznej budowie, złożonej z dwóch części. Górna półkula, powyżej powierzchni ziemi, zamknięta od góry błękitną kopułą nieba, jest wypełniona powietrzem i słonecznym blaskiem: jest to królestwo Re - świat widzialny. Podziemna połowa świata to niewidzialne królestwo Ozyrysa, gdzie leżą pochowani zmarli. Wielki Bóg Re-Ozyrys nieustannie krąży wokół granic stworzonego świata w łodzi słonecznej, nocą odwiedzając podziemny świat i ożywiając tych zmarłych, którzy na Sądzie zasłużyli na raj.

Ta dwoista struktura świata ma wpływ na strukturę istoty ludzkiej: każdy człowiek ma dwie dusze: słoneczną (ba) i ozyriańską (ka), a do życia ziemskiego służą mu dwa elementy: funkcjonujące na ziemi ciało i widoczny tylko słońcu cień. Zarówno wielki świat (makrokosmos), jak i człowiek (mikrokosmos) są kierowani jedynym wspólnym boskim prawem Maat.

Sąd na zmarłymi

Wszystkie uczynki człowieka były zarejestrowane w sercu. Gdy zmarły stawał przed sądem Ozyrysa, składał najpierw tzw. deklarację niewinności, czyli zapewniał, że nie popełnił żadnego z głównych grzechów, jakie kolejno wymienił zwracając się do każdego z 42 sędziów-ławników. Później serce zmarłego człowieka kładziono na wadze i porównywano z prawem Maat. Tylko równowaga obu szal zapewniała pomyślny wyrok, jeśli natomiast tak się nie stało w pobliżu czekał potwór zwany Pożeraczką i unicestwiał grzesznika. Pożeraczka była wyobrażana jako potwór, którego ciało składa się po części z lwa, krokodyla i hipopotama, i nie było przed potworem ucieczki. Potwór występuje na licznych scenach przedstawianych na papirusach czy sarkofagach, ale zawsze szale są w równowadze, co oznaczać miało, że Ozyrys przyzna zmarłemu prawo do pobytu w raju, a co za tym idzie, do wiecznego istnienia, którego nie zakłóci nawet koniec świata.