[Sagittariis]

Najprościej zacząć od wyjaśnienia znaczenia terminu. A więc słowo Wicca pochodzi z języka angielskiego (dokładniej ze staroangielskiego) i w dosłownym tłumaczeniu znaczy „mądra kobieta”.

Wicca jest ruchem religijnym bardzo zróżnicowanym, niejednorodnym i stąd trudno jednoznacznie go zdefiniować. Różne zrzeszenia wiccan czerpią z wielu różnych tradycji i mitologii, wiele osób praktykuje też samotnie. Zaryzykuję stwierdzenie, że wiccanizm ma tyle oblicz ilu jest wiccan. To bardzo indywidualna religia i być może stąd tak duża jej popularność – nie narzuca żadnych dogmatów, każdy praktykuje według własnych zasad. Ja osobiście odnalazłam w tej religii to, czego nie były w stanie mi zapewnić inne religie – wolność.


Mimo tej różnorodności istnieją uniwersalne zasady, którymi wszyscy wiccanie się kierują. Przede wszystkim Wicca jako religia czerpiąca z pogaństwa szczególną czcią otacza naturę i wszystkie dobra jakie ona ze sobą niesie. Głosi iż człowiek powinien żyć w harmonii z przyrodą, dostosować się do jej cyklu oraz dbać o nią. Wiccanie wierzą w ukryte siły natury, które często błędnie nazywane są nadnaturalnymi. Prawda jest taka, że nauka nie jest jeszcze na tyle rozwinięta by móc pewne rzeczy zbadać i zdefiniować, co nie oznacza iż one nie istnieją. Tym jest właśnie magia natury; ludzie uważają, że to brednie bo nie ma dla nich naukowego uzasadnienia, odrzucają myśl, ze może za jakiś czas takie uzasadnienie się znajdzie. Uważam, ze moc natury jest dostępna dla każdego – w końcu my też jesteśmy jej częścią. Wicca uczy, jak z tej mocy korzystać.