16.03.2014, 18:37
Więc powinniśmy zacząć od Bogini, która w Wicca ukazuje swoją twarz głownie jako Matka Ziemia oraz Księżycowa Pani. Są to ulubione wiccańskie aspekty Wielkiej Bogini. Jako Pani Księżyca ma ona jeszcze dodatkowe trzy postacie:
- Panny,
- Matki,
- Staruchy.
Aspekty te odzwierciedlają trzy fazy księżyca, czyli księżyc rosnący, pełnię oraz malejący. Czwarta faza Księżyca, nów jest czasem postrzegana jako dodatkowa twarz Bogini – Czarodziejka. Nie wszyscy wiccanie skupiają się na tej postaci, ponieważ nów, w przeciwieństwie do pełni, jest fazą, której prawie nie obserwuje się na niebie. Bogini po prostu odnawia się, aby po przebyciu drogi jako Starucha, stać się na powrót Dziewicą. Czwarta faza, o ile w ogóle można ją dostrzec, nie musi być więc koniecznie brana pod uwagę.
Bogini jest Królową, ale Bóg, przynajmniej do pewnego czasu nie jest Królem, ale mężem Królowej. Jest również jej Synem i Kochankiem. Można wysnuć z tego błędny wniosek, że jest on w Wicca mniej ważny niż Bogini, co nie jest prawdą.
Bóg Śmierci i Odrodzenia, którego wiccańskie wiedźmy nazywają Rogatym Bogiem jest również tym, który zdaje się być ukryty i zazwyczaj to Bogini prowadzi ku Wicca, Boga poznajemy później. Warto zajrzeć do powieści Apulejusza pt. „Metamorfozy, albo złoty osioł”. Kiedy jej bohater osiąga wtajemniczenie w Misteria Bogini Izydy i myśli, że to już wszystko, czego mógł doświadczyć, nagle okazuje się, że musi dostąpić jeszcze inicjacji w Misteria Boga Ozyrysa. Podobnie w Wicca – Bóg i Bogini są nierozłączni, a jedno dopełnia drugie.
Wielu wiccan rozumie Boga i Boginię jako pierwiastek żeński i męski w Naturze i pewnie dla naszego, ludzkiego pojmowania będzie to właściwa analogia, jeżeli jednocześnie będziemy pamiętać, że Bogowie nie są ograniczeni do człowieczeństwa oraz płci, a pierwiastki mogą być pojmowane jako coś głębszego, a jednocześnie bardziej pierwotnego niż płeć. Ostatecznie rzecz biorąc, Istota Boska jest jedna, choć składają się na nią Bóg i Bogini. W połączeniu ze sobą tworzą Jedność, która, chociaż ma w sobie wszystko, może być twórcza tylko wtedy, gdy zachodzą w niej korelacje, które pozwalają się jej podzielić i znowu połączyć. Relacja nie może zajść, kiedy istnieje tylko jedna osoba. Istota Boska dzieli się więc po to, aby móc z radością świętować swoje ponowne połączenie. Energia to ruch i ciągła zmiana, pasywność i aktywność. Wszystko jest akcją i reakcją, przyczyną i skutkiem, nadawcą i odbiorcą: pierwiastkiem żeńskim i męskim.
Źródło: Wybrane fragmenty ze strony: http://wiccanski-krag.com/
- Panny,
- Matki,
- Staruchy.
Aspekty te odzwierciedlają trzy fazy księżyca, czyli księżyc rosnący, pełnię oraz malejący. Czwarta faza Księżyca, nów jest czasem postrzegana jako dodatkowa twarz Bogini – Czarodziejka. Nie wszyscy wiccanie skupiają się na tej postaci, ponieważ nów, w przeciwieństwie do pełni, jest fazą, której prawie nie obserwuje się na niebie. Bogini po prostu odnawia się, aby po przebyciu drogi jako Starucha, stać się na powrót Dziewicą. Czwarta faza, o ile w ogóle można ją dostrzec, nie musi być więc koniecznie brana pod uwagę.
Bogini jest Królową, ale Bóg, przynajmniej do pewnego czasu nie jest Królem, ale mężem Królowej. Jest również jej Synem i Kochankiem. Można wysnuć z tego błędny wniosek, że jest on w Wicca mniej ważny niż Bogini, co nie jest prawdą.
Bóg Śmierci i Odrodzenia, którego wiccańskie wiedźmy nazywają Rogatym Bogiem jest również tym, który zdaje się być ukryty i zazwyczaj to Bogini prowadzi ku Wicca, Boga poznajemy później. Warto zajrzeć do powieści Apulejusza pt. „Metamorfozy, albo złoty osioł”. Kiedy jej bohater osiąga wtajemniczenie w Misteria Bogini Izydy i myśli, że to już wszystko, czego mógł doświadczyć, nagle okazuje się, że musi dostąpić jeszcze inicjacji w Misteria Boga Ozyrysa. Podobnie w Wicca – Bóg i Bogini są nierozłączni, a jedno dopełnia drugie.
Wielu wiccan rozumie Boga i Boginię jako pierwiastek żeński i męski w Naturze i pewnie dla naszego, ludzkiego pojmowania będzie to właściwa analogia, jeżeli jednocześnie będziemy pamiętać, że Bogowie nie są ograniczeni do człowieczeństwa oraz płci, a pierwiastki mogą być pojmowane jako coś głębszego, a jednocześnie bardziej pierwotnego niż płeć. Ostatecznie rzecz biorąc, Istota Boska jest jedna, choć składają się na nią Bóg i Bogini. W połączeniu ze sobą tworzą Jedność, która, chociaż ma w sobie wszystko, może być twórcza tylko wtedy, gdy zachodzą w niej korelacje, które pozwalają się jej podzielić i znowu połączyć. Relacja nie może zajść, kiedy istnieje tylko jedna osoba. Istota Boska dzieli się więc po to, aby móc z radością świętować swoje ponowne połączenie. Energia to ruch i ciągła zmiana, pasywność i aktywność. Wszystko jest akcją i reakcją, przyczyną i skutkiem, nadawcą i odbiorcą: pierwiastkiem żeńskim i męskim.
Źródło: Wybrane fragmenty ze strony: http://wiccanski-krag.com/