26.07.2012, 20:29
Apokalipsa wskazuje datę czasów ostatecznych.
W proroctwach okres przed zagładą jest podzielony na dwie kategorie; „Czasy ostateczne” „Dni ostatnie”
Czasy ostateczne; obejmują okres, który w stosunku do życia człowieka powinien odpowiadać, czasowi jednego pokolenia. Jest to okres długości od dwudziestu pięciu do trzydziestu lat.
Dni ostatnie; jak sama nazwa wskazuje nie mogą obejmować czasu dłuższego niż kilka dni. W tych dniach wystąpią, zapowiadane kataklizmy i globalne zmiany.
Dzień ostatni; występuje również takie określenie wydarzeń czasów końca. Można w treści różnych proroctw, spotkać się z określeniem, które w szczególny sposób ukazuje dzień ostatni. Ten dzień, jest opisywany jako dzień chwały Pana, lub jako dzień Boga. Taki opis dnia, w który ma nastąpić zagłada w drastyczny sposób odnosi się do samego charakteru Boga i boskich działań. Jak przyjąć zapowiedź takiego wydarzenia o charakterze zagłady i kary w odniesieniu do informacji, która wskazuje ten dzień jako dzień Boga.
Uważnie i z logicznym zrozumieniem interpretując treści zawarte w takich pismach jak Biblia a w szczególności jej część zwaną Apokalipsą, można wyciągnąć wnioski, które wyjaśniają tę kontrowersyjną sprawę. Okazuje się, że postawa Boga względem człowieka jest zupełnie inna niż ta, określana w kulturze religijnej i społecznej na ziemi. W tych zapisach nie znajdziemy Boga ołtarzowego, który z jednej strony nagradza a z drugiej karze i jest dodatkowo wszechmocnym Bogiem Ojcem.
W zamian za to znajdziemy informacje, które jednoznacznie ukazują zupełnie innego Boga, zupełnie inne jego potrzeby kierowane do człowieka żyjącego we wszechświecie. Nie należy mylić potrzeb skierowanych do człowieka w ogólnym sensie jego istnienia we wszechświecie z potrzebami, jakie może Bóg kierować do człowieka obecnie żyjącego na ziemi. W szczególności nie należy mylić tych potrzeb w obecnym czasie istnienia cywilizacji ziemskiej, czasie ostatecznym, który jest precyzyjnie wskazany w treści Apokalipsy.
Nadejście tego czasu na ziemi, wiąże się z zapowiadanym podjęciem specyficznych działań. Działań, które w wystarczająco precyzyjny sposób są zapowiadane w różnych proroctwach. Jednakże takie zapowiedzi giną w natłoku myśli i rozumowania opartego na iluzji wartości Boga i Nieba. Tysiące lat destrukcji naturalnych informacji, które wskazują potrzeby Boga, informacji zawartych w otaczającym człowieka środowisku, zostało zatarte. Już nie występują one z przyczyny zmiany sposobu życia człowieka, lub są nieczytelne z powodu braku ich zrozumienia; jako wskazania potrzeb Boga w stosunku do sposobu życia człowieka na ziemi.
Wskazania ujęte w różnych proroctwach, przydają kolorytu opisom postaci i formom wydarzeń, jakie mają ukazać człowiekowi czasy końca. Czas, który według tych zapowiedzi, ma być czasem „rozliczeń” człowieka z jego „grzechów”. Takie wskazanie „rozliczenia z grzechów” jednoznacznie mówi, że to sam człowiek jest winny i on poniesie karę.
Tu w kwestii; winy i kary, treść Apokalipsa ukazuje nieco inne spojrzenie. Są w jej treści ujęte informacje obrazujące przyczyny i efekty postępowania człowieka, jest również wskazana droga wyjścia. Jednak w kontekście do czasu, w jakim żyjemy, większość nakazów, jakie są zawarte w treści Apokalipsy dotyczy ludzi tylko z określonej wybranej grupy z punktu widzenia duszy.
Biorąc pod uwagę powyżej przedstawione sprawy, możemy w odpowiedni sposób podejść do odczytania ukrytych w treści Apokalipsy informacji z różnych kwestii życia człowieka. W taki sposób rozumując odczytamy bezbłędnie datę czasów ostatecznych, która jest zawarta w trzecim wersecie trzynastego rozdziału Apokalipsy.
B. G.
XIII - 3
„A, widziałem jednę z głów jej jakoby na śmierć zabitą; ale rana jej śmiertelna uleczona jest. Tedy się dziwowała wszystka ziemia i szła za oną bestyją.”
Widziałem chrześcijaństwo, którego wartości zostały podważone w sposób, jednoznaczny; ale informacje o jego postępowaniu wbrew woli Boga nie zostały zrozumiane. W czasie, gdy wszyscy mieszkańcy ziemi mogli te zarzuty poznać, nie przyjęli ich i dalej uznawali tę religię.
Symbolika głów w przypadku siedmiogłowej bestii, mówi nam o pochodzeniu wartości tej religii z nieba. Tu wskazywana jedna z głów, obrazuje część z całokształtu kultu chrześcijańskiego. Ta część, zostaje wskazana jako działanie przeciwko Bogu, co ujęte jest w słowach; „jednę z głów jej” i „rana jej śmiertelna”.
Te dwa zwroty w kontekście do słów; „A, widziałem jednę z głów jej jakoby na śmierć zabitą;” ukazują taki stan rzeczy, gdy opublikowane w ogólnie dostępnym wszystkim ludziom na świecie publikatorze informacje, dyskryminują zasady postępowania chrześcijaństwa. Jedna głowa w stosunku do całego zbioru siedmiu głów, symbolizuje jakąś część w całokształcie działania religii. Ten aspekt w działaniu jest tak zdyskredytowany, że można porównać jego działanie jako całkowicie niezgodne z wolą Boga, dowód ujęty jest w porównaniu do śmierci.
Reasumując; wykazane chrześcijaństwu jego postępowanie jako postępowania przeciwko Bogu, nie spowodowało zmiany w ocenach społecznych względem tej religii.
Kolejną kwestią, jest sprawa wskazania czasu tych wydarzeń. W słowach; „Tedy się dziwowała wszystka ziemia” mamy wskazaną istotną informację, która mówi o czasie tych wydarzeń.
Należy zadać pytanie; kiedy może wystąpić taka sytuacja, która objawi się ogólno ziemskim udziałem w sprawie, lub udziałem ludzi z całego świata? W słowach dziwowała się wszystka ziemia mamy ujętą informację o poznaniu sprawy przez wszystkich ludzi, lub przez ludzi z całego świata.
W sytuacji obecnie istniejącej cywilizacji człowieka na ziemi, gdy wszystko na ziemi i niebie wskazuje nadchodzące wydarzenia „Dni ostatnich” w tym wersecie uzyskujemy precyzyjną informację dotyczące „Czasów ostatecznych” Gro informacji zawartych w treści Apokalipsy jest przeznaczonych do odbiorców wykonujących zadanie w czasie ostatecznym. Opisy zawarte w rozdziale dotyczącym siedmiogłowej bestii są zbiorem informacji, które wskazują na bluźnierstwo chrześcijaństwa, ich ujawnienie powinno nastąpić w czasach ostatecznych. Taka konkluzja wyłania się z całej rozszyfrowanej treści, zarówno Apokalipsy jak i innych przekazów.
Informacje opublikowane na łamach publikatora, do którego mają dostęp ludzie na całym świecie, mające wskazać bluźnierstwo chrześcijaństwa, ujawniają rodzaj tego publikatora. Musi on spełniać określone cechy, które pozwolą na dostęp każdemu człowiekowi bez względu na miejsce. Jedynym takim publikatorem jest internet, wszystkie pozostałe posiadają swego rodzaju ograniczenia, głównie w treści przekazu. Powstanie Internetu jest datowane na lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku.
Licząc do roku 2012, który jest wskazywany jako czas ostatni, to czas od powstania Internetu do tego roku zamyka się w granicach jednego pokolenia. Taka długość czasu, jest odpowiednia do określenia trwania „Czasów ostatecznych”.
© Struski Andrzej
09.06.2012r. Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgodą autora tekstu oraz podaniem linku do orginalnej strony autorów.
Źródło: http://www.apokalipsa.andrzejstruski.com...znych.html
W proroctwach okres przed zagładą jest podzielony na dwie kategorie; „Czasy ostateczne” „Dni ostatnie”
Czasy ostateczne; obejmują okres, który w stosunku do życia człowieka powinien odpowiadać, czasowi jednego pokolenia. Jest to okres długości od dwudziestu pięciu do trzydziestu lat.
Dni ostatnie; jak sama nazwa wskazuje nie mogą obejmować czasu dłuższego niż kilka dni. W tych dniach wystąpią, zapowiadane kataklizmy i globalne zmiany.
Dzień ostatni; występuje również takie określenie wydarzeń czasów końca. Można w treści różnych proroctw, spotkać się z określeniem, które w szczególny sposób ukazuje dzień ostatni. Ten dzień, jest opisywany jako dzień chwały Pana, lub jako dzień Boga. Taki opis dnia, w który ma nastąpić zagłada w drastyczny sposób odnosi się do samego charakteru Boga i boskich działań. Jak przyjąć zapowiedź takiego wydarzenia o charakterze zagłady i kary w odniesieniu do informacji, która wskazuje ten dzień jako dzień Boga.
Uważnie i z logicznym zrozumieniem interpretując treści zawarte w takich pismach jak Biblia a w szczególności jej część zwaną Apokalipsą, można wyciągnąć wnioski, które wyjaśniają tę kontrowersyjną sprawę. Okazuje się, że postawa Boga względem człowieka jest zupełnie inna niż ta, określana w kulturze religijnej i społecznej na ziemi. W tych zapisach nie znajdziemy Boga ołtarzowego, który z jednej strony nagradza a z drugiej karze i jest dodatkowo wszechmocnym Bogiem Ojcem.
W zamian za to znajdziemy informacje, które jednoznacznie ukazują zupełnie innego Boga, zupełnie inne jego potrzeby kierowane do człowieka żyjącego we wszechświecie. Nie należy mylić potrzeb skierowanych do człowieka w ogólnym sensie jego istnienia we wszechświecie z potrzebami, jakie może Bóg kierować do człowieka obecnie żyjącego na ziemi. W szczególności nie należy mylić tych potrzeb w obecnym czasie istnienia cywilizacji ziemskiej, czasie ostatecznym, który jest precyzyjnie wskazany w treści Apokalipsy.
Nadejście tego czasu na ziemi, wiąże się z zapowiadanym podjęciem specyficznych działań. Działań, które w wystarczająco precyzyjny sposób są zapowiadane w różnych proroctwach. Jednakże takie zapowiedzi giną w natłoku myśli i rozumowania opartego na iluzji wartości Boga i Nieba. Tysiące lat destrukcji naturalnych informacji, które wskazują potrzeby Boga, informacji zawartych w otaczającym człowieka środowisku, zostało zatarte. Już nie występują one z przyczyny zmiany sposobu życia człowieka, lub są nieczytelne z powodu braku ich zrozumienia; jako wskazania potrzeb Boga w stosunku do sposobu życia człowieka na ziemi.
Wskazania ujęte w różnych proroctwach, przydają kolorytu opisom postaci i formom wydarzeń, jakie mają ukazać człowiekowi czasy końca. Czas, który według tych zapowiedzi, ma być czasem „rozliczeń” człowieka z jego „grzechów”. Takie wskazanie „rozliczenia z grzechów” jednoznacznie mówi, że to sam człowiek jest winny i on poniesie karę.
Tu w kwestii; winy i kary, treść Apokalipsa ukazuje nieco inne spojrzenie. Są w jej treści ujęte informacje obrazujące przyczyny i efekty postępowania człowieka, jest również wskazana droga wyjścia. Jednak w kontekście do czasu, w jakim żyjemy, większość nakazów, jakie są zawarte w treści Apokalipsy dotyczy ludzi tylko z określonej wybranej grupy z punktu widzenia duszy.
Biorąc pod uwagę powyżej przedstawione sprawy, możemy w odpowiedni sposób podejść do odczytania ukrytych w treści Apokalipsy informacji z różnych kwestii życia człowieka. W taki sposób rozumując odczytamy bezbłędnie datę czasów ostatecznych, która jest zawarta w trzecim wersecie trzynastego rozdziału Apokalipsy.
B. G.
XIII - 3
„A, widziałem jednę z głów jej jakoby na śmierć zabitą; ale rana jej śmiertelna uleczona jest. Tedy się dziwowała wszystka ziemia i szła za oną bestyją.”
Widziałem chrześcijaństwo, którego wartości zostały podważone w sposób, jednoznaczny; ale informacje o jego postępowaniu wbrew woli Boga nie zostały zrozumiane. W czasie, gdy wszyscy mieszkańcy ziemi mogli te zarzuty poznać, nie przyjęli ich i dalej uznawali tę religię.
Symbolika głów w przypadku siedmiogłowej bestii, mówi nam o pochodzeniu wartości tej religii z nieba. Tu wskazywana jedna z głów, obrazuje część z całokształtu kultu chrześcijańskiego. Ta część, zostaje wskazana jako działanie przeciwko Bogu, co ujęte jest w słowach; „jednę z głów jej” i „rana jej śmiertelna”.
Te dwa zwroty w kontekście do słów; „A, widziałem jednę z głów jej jakoby na śmierć zabitą;” ukazują taki stan rzeczy, gdy opublikowane w ogólnie dostępnym wszystkim ludziom na świecie publikatorze informacje, dyskryminują zasady postępowania chrześcijaństwa. Jedna głowa w stosunku do całego zbioru siedmiu głów, symbolizuje jakąś część w całokształcie działania religii. Ten aspekt w działaniu jest tak zdyskredytowany, że można porównać jego działanie jako całkowicie niezgodne z wolą Boga, dowód ujęty jest w porównaniu do śmierci.
Reasumując; wykazane chrześcijaństwu jego postępowanie jako postępowania przeciwko Bogu, nie spowodowało zmiany w ocenach społecznych względem tej religii.
Kolejną kwestią, jest sprawa wskazania czasu tych wydarzeń. W słowach; „Tedy się dziwowała wszystka ziemia” mamy wskazaną istotną informację, która mówi o czasie tych wydarzeń.
Należy zadać pytanie; kiedy może wystąpić taka sytuacja, która objawi się ogólno ziemskim udziałem w sprawie, lub udziałem ludzi z całego świata? W słowach dziwowała się wszystka ziemia mamy ujętą informację o poznaniu sprawy przez wszystkich ludzi, lub przez ludzi z całego świata.
W sytuacji obecnie istniejącej cywilizacji człowieka na ziemi, gdy wszystko na ziemi i niebie wskazuje nadchodzące wydarzenia „Dni ostatnich” w tym wersecie uzyskujemy precyzyjną informację dotyczące „Czasów ostatecznych” Gro informacji zawartych w treści Apokalipsy jest przeznaczonych do odbiorców wykonujących zadanie w czasie ostatecznym. Opisy zawarte w rozdziale dotyczącym siedmiogłowej bestii są zbiorem informacji, które wskazują na bluźnierstwo chrześcijaństwa, ich ujawnienie powinno nastąpić w czasach ostatecznych. Taka konkluzja wyłania się z całej rozszyfrowanej treści, zarówno Apokalipsy jak i innych przekazów.
Informacje opublikowane na łamach publikatora, do którego mają dostęp ludzie na całym świecie, mające wskazać bluźnierstwo chrześcijaństwa, ujawniają rodzaj tego publikatora. Musi on spełniać określone cechy, które pozwolą na dostęp każdemu człowiekowi bez względu na miejsce. Jedynym takim publikatorem jest internet, wszystkie pozostałe posiadają swego rodzaju ograniczenia, głównie w treści przekazu. Powstanie Internetu jest datowane na lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku.
Licząc do roku 2012, który jest wskazywany jako czas ostatni, to czas od powstania Internetu do tego roku zamyka się w granicach jednego pokolenia. Taka długość czasu, jest odpowiednia do określenia trwania „Czasów ostatecznych”.
© Struski Andrzej
09.06.2012r. Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgodą autora tekstu oraz podaniem linku do orginalnej strony autorów.
Źródło: http://www.apokalipsa.andrzejstruski.com...znych.html